-
1 tepe
пик (м) холм (м)* * *1) верши́на; верху́шкаağacın tepesi — верши́на де́рева
2) маку́шка, те́мяtepe damgası — анат. родничо́к ( у новорождённого)
tepe saçları dökülmüş — у него́ облысе́ла маку́шка
3) холм, со́пка; высота́; курга́н; приго́рок4) мат. верши́на угла́••- tepesi atmak
- tepeden bakmak
- tepesine binmek
- tepesinde bitmek
- tepesine dikilmek
- tepesinde havan dövmek
- tepesinde değirmen çevirmek
- tepesinden kaynar su dökülmek
- tepesinin tası atmak
- tepeden tırnağa süzmek -
2 tepe
1) верши́на; верху́шкаağacın tepesi — верху́шка де́рева
dağın tepesi — верши́на горы́
2) маку́шка; те́мя; заты́лок (у птиц)tepe damgası — анат. родничо́к (у новорождённых)
3) холм; приго́рок; со́пка; высота́; на́сыпь, курга́нkum tepesi — геогр. барха́н
4) астр. зени́т5) мат. верши́на (угла)
См. также в других словарях:
kakma aşı — is., bit. b. Tepesi düzgün kesilmiş ağacın bir kenarında açılan üçgen biçimindeki yarığa, ucu aynı şekilde yontulmuş kalemin yerleştirilip aşı bağı ile bağlanması ve aşı macunu ile örtülmesi biçiminde uygulanan bir kalem aşısı … Çağatay Osmanlı Sözlük